وقتی درباره رشد صحبت میکنیم باید تمام جوانب اون رو در نظر بگیریم . شاید برای هر فرد هم تا حدودی معنی رشد از دیدگاه خودش فرق کنه . مثلاً برای یک نوجوان 14 ساله رشد جایگاه اجتماعی فکر نکنم مهم تر از رشد جسمانیش باشه. یا مثلاً بر عکس همین برای یک فرد 35 ساله.
رشد فردی رو میشه یک حس فردی قلمداد کرد که وقتی فرد به خودش رجوع میکنه و با یک تفکر عمیق خودش رو مورد کنکاش قرار میده آیا احساس حرکت و تغییر مثبتی نسبت به زمان گذشته خودش احساس میکنه یا نه. باید به این نکته هم توجه کرد که در هر یک از مولفه های رشد فردی به نظرم باید زمان مورد انتظار خودش رو در نظر گرفت. مثلاً برای رشد آگاهی ، جایگاه اجتماعی یا مسائل مالی حتی شاید مقایسه با یک هفته یا یک ماه قبل کاردرستی نباشه. اما میشه برای بحث سلامتی بازه کوتاه مدت تری رو هم در نظر گرفت که قابل اندازه گیری هم باشه. به عنوان مثال از ماه قبل چه میزان وزن کم کردم یا چه مقدار در فعالیتهای جسمانی قوی تر عمل می کنم.
اینکه در پایش رشد خودمون بتونیم معیارها رو اندازه بگیریم یا نه موضوع مهمیه. آیا درسته که ما موضوعی رو که نمیتونیم اندازه بگیریم یا اندازه گیریش بسیار مشکله و طبعاً روی اون مدیریت صحیحی نمیتونیم داشته باشیم رو جز مولفه های رشد در نظر بگیریم.در اون صورت برنامه ریزی صحیحی هم درباره خودمون نمیتونیم داشته باشیم. مثلاً میزان بالا رفتن آگاهی یا میزان بهبود روابط خانوادگی.
اگر مایل بودین این دو مطلب رو هم مطالعه کنین :
بهره وری بیشتر با مدیریت و کنترل زمان
کاهلی و سهل انگاری در برنامه ریزی و اجرا
به نظر برای مباحث فردی پیدا کردن شاخص و اندازه گیری مشکله. البته میتونیم بدون هیچ معیار اندازه گیری ای میزان رشد خودمون رو احساس کنیم. همین که با خودت خلوت کنی و ببینی آیا از وضعیت موجود احساس رضایت میکنی یا نه. دیگران هم آیا از وضعیت موجود(اونجایی که به ما مربوط میشه) راضی هستن. اعضایه خانواده ، دوستان ، همکاران و … آیا میشه بهتر بود و اگر آره برای اون هم فکری بکنی. مثلاً وقت بیشتر و خوبتری رو با اعضایه خانواده بگذرونی یا کیفیت این گذران وقت با خانواده رو بالا ببری.
البته در مولفه های دیگه رشد فردی هم میشه به همین صورت با حس درونی عمل کرد. اما مدیریت و بررسی اون دقیق نیست. اگر رشد داشته باشیم اونوقت میزان رشد تابعی میشه از احساس رضایت درونی ما نسبت به هر یک از مولفه ها.
خب سوال اینه که شاید بعضی مواقع درجا بزنیم اما احساس رضایت از وضع موجود بکنیم . خب این بستگی به شما داره که احساس درونی رو ملاک ارزیابی شخصی خودتون قرار بدین یا متغییرهای بیرونی قابل اندازه گیری رو یا یه چیزی بینابین .
تو نوشته های بعدی بیشتر درباره رشد فردی می نویسم.