دسته: گیربازار

یادم میاد زمانی در قسمت پروفایل کاربری شبکه اجتماعی کلوب گزینه ای وجود داشت که علاقه سیاسی و ایدئولوژیک خودت را با کلمات چپ، راست، بالا، پایین انتخاب می کردی. هر جهت نشان دهنده جهت فکری و علاقه سیاسی بود. امروز میخواهم به چیزی گیر بدهم که شاید نتوانم شفاف آن را بیان کنم و اصلاً هدف و فکر عمیقی پشتش نیست اما چون ذهنم درگیر بود گفتم این گیر را با شما در میان بگذارم.

از علاقه و جهت فکری و سیاسی و ارتباط آن با واقعیت رفتار آدم ها می خواهم بگویم. علایق سیاسی ای که به نظر من با توجه به رفتاری که هر یک از طرفداران آن دیدگاه انجام می دهند بیشتر مانور قدرت و عقده گشایی به نظر می رسد. اگر دیروز افراد عقاید خود را فریاد می زدند و در راستای آن افکار حرکت می کردند و جان می دادند اما امروز رسانه ها و به خصوص شبکه های اجتماعی جایگاهی شده که افراد با این عقاید شوآف کنند. شاید چون خودشان به ماهیت آن عقاید پی برده اند و عقاید دستاویزی شده اند برای نمایش بیشتر و جوری دیگر تر خود.

تناقض را می توان در رفتار چپ هایی که زندگی در کشورهای سرمایه داری را به زندگی در کشورهای کمونیستی ترجیح داده اند یا در کافه های بالای شهر از قشر کارگر و مستضعف طرفداری می کنند و راست هایی که آزادی بیان چپ ها و مذهبیون را تاب نمی آورند و مذهبیونی که برای هر رفتاری توجیهی در آستین دارند دید.

عقاید در اینجا فقط یک پوشش است. فقط یک اسم است. هیچ ماهیت و معنایی ندارد. در واقع این افراد نامتفکران و نامعتقدانی هستند که هر کاری که دوست دارند انجام میدهند و باور دارند و یا شاید دوست دارند باور داشته باشند که در یک جبهه فکری که به نظر آنها حرف های خوب و مقبولی دارد قرار گرفته اند.

افراد فوق تا زمانی که به فکر انسانها و ارزشهای جهان شمول انسانی نباشند و و شأن انسانی را بر بقیه چیزها محترم ندانند، فقط بازیگرانی هستند که ماسک های دروغین را بر چهره می زنند. من خوبم و میتوانم توده مردم را فریب دهم چون لق لقه زبانم کلمه عدالت است و طرفدار عدالت اجتماعی بین طبقات مختلف اجتماع هستم. من خوبم چون می گویم همه انسان ها آزاد به دنیا می آیند و کسی حق ندارد به خاطر منافع خودش مانع آزادی دیگران شود. من خوبم چون مردم را به سمت خداوندی که سرچشمه همه خوبیهاست هدایت می کنم.

تمام این نمایش ها نوعی توجیه است برای کاری که دوست دارند انجام دهند ولی با تم هایی که به نظرشان زیباتر است. ما با نوعی ادبیات فاشیستی مواجه هستیم. یکی از ویژگی های تفکر فاشیستی ایدئولوژی توجیهی آن است. البته آن ایدئولوژی ساخته و پرداخته می شود اما اینها از همان پوشش قبلی ها در راستای مقصود خودشان استفاده می کنند.

خلاصه کلام آنکه ما در زمانه ای هستیم که نه لیبرالمان لیبرال است، نه سوسیالیستمان سوسیالیست و نه مذهبی مان مذهبی. همه فکر می کنند در مسیری قرار دارند اما واقعیت اینست که همه در مسیر خودشان هستند. واژه تمایل داشتن درباره مسائل بالا واژه بهتریست. البته همین تناقض در سطوح بالاتر یعنی در رفتار گروه های اجتماعی و دولت های مختلف طرفدار هر گرایش فکری و سیاسی ای مشاهده کردم.

اگر زمانی وقت داشتم با فکر و مطالعه بیشتر به این موضوع کامل می پردازم و تا آن زمان این حرفهایم از جنس حرفهای بی سر و ته کوچه بازاری است و شاید بعداً نظرم عوض شد.